Wrocław wydreptany

Wrocław nie jest szczytem moich marzeń, tak samo jak Kraków. Jednak po ostatnim roku spędzonym w miasteczku uzdrowiskowym jedną nogą, a drugą na totalnej wsi , Wrocław wydał mi się bardzo egzotyczny. Szum, gwar, zapach jarmarku , który jest dokładnie taki sam w każdym mieście organizującym jarmark, bo zdominowany przez oscypki , kiełbasę, cebulę, paprykę z grilla z unoszące się w okół i przemieszane z gwarą winiarzy, piwoszy i  pijaków. Raz, dwa razy w roku mogę się poświęcić i pobyć w tłumie ale niekoniecznie częściej.

Będąc we Wrocławiu odezwały się we mnie instynkty Krakusa-dzikusa. Chodzić uliczkami, alejkami , tunelami – tymi mnniej uczęszczanymi . W takich miejscach znajduję swoje ulubione kawiarnie. I tak też było tym razem. Ścisłe centrum jest dla mnie zbyt ścisłe,a ponieważ miałam przewodniczkę po knajpkach to był czas żeby się rozejrzeć . 

Bardzo , bardzo utkwiło mi w pamięci Central Cafe. To knajpka najbliższa ideału w moich wymaganiach : miejsce z duszą, na uboczu, fajnym menu i bez ekstrawagancji. 

Pan Cakes z boczkiem i syropem klonowym ;) - pycha

W takie miejsca chodzą na lunche bohaterowie filmów , gdzie od wejścia zamiast „Dzień dobry” jest „to co zwykle?”. I to jest super.  Wieczorami zaś po pracy lub po kolejnej kryminalnej zagadce idą do miejscowego baru gdzie nikt nie pyta o nic tylko po udręce na twarzy widać że „ whiskey na koszt firmy "

Do Wrocławia jechałam służbowo ale nie bardzo oficjalnie , a już absolutnie nie po to z czym wróciłam.  Konkurs na „Dolnośląski Smak” wyskoczył tak nagle,że zdążyłam mu poświecić więcej niż dwie godziny, a i tak okazał się bardzo szczęśliwy.

Wystartowaliśmy w kategorii Wypieki, więc pierwsze co mi przyszło do głowy to „ nie może być normalnie” więc i sernik był nienormalny , nazwa brzmiała strasznie ale rezultat był na 6+ .

Może za rok też wystartujemy?

Ukłony

Katarzyna S.